Beşik kertmesi, iki farklı ailenin bağlarını kuvvetlendirerek, küçük yaşlarda olan çocuklarını veya bebeklerini ileri bir zamanda evlendireceğine dair verdiği sözdür. Beşik kertmesi çok eski tarihlerden günümüze kadar gelmiş bir evlilik akdidir.
Yöresel olarak Beşik kertmesi yerine, Beş kertme, beşik kesme, beşik kertiği gibi kelimeler de kullanılmaktadır. Çocukların aynı gün doğmaları ve yaşıt olmaları gibi bir zorunluluk yoktur. Erkek 5 yaşında, kız yeni doğmuş olabilir. Fakat kız bebeğin iki yaşını doldurmamış olması gerekmektedir.
Bu sözden cayan ailenin saygınlığı azalır ve diğer ailenin onuruyla oynamış varsayılır. Çok kötü bir gelenek olan bu olayın, ne yazık ki “iki ucu da b*klu değnek”tir.
Beşik Kermesinin Tarihi
Tarihçiler bu geleneğin Oğuzlar’da yer aldığını belirtmektedir. Oğuzlar çok küçük yaştaki(bebek yaşta) olan çocuklarını sadakat işareti olarak beşiklerinin bir yerini kertmektedir. Orta Asya kesimlerinden Wuhuanlar hakkında Çin kaynağı şu bilgiyi veriyor: “Geleneklerinde sadakati göstermek için kertilmiş çubuk kullanılır. Yazıları olmadığı halde kimse ahdine aykırı hareket etmeye cesaret edemez.”
Ne yazık ki günümüzde de bu gelenek kırsal kesimlerde devam etmektedir. Genellikle komşu gibi yakınlarla olan bu sadakat yemini, akraba çocukları için de olabilmektedir.